Üsküdar

Üsküdar da Kadıköy gibi ulaşım açısından İstanbul’un en merkezi yerlerinden olduğu için birçok kez gittiğim bir yer, dolayısıyla bu yazımda yine tarih veremiyorum. Fotoğraflar 2011 yılından beri çeşitli tarihlerde çektiğim fotoğraflar.

Üsküdar denilince ilk akla gelen tabii ki Kız Kulesi‘dir, İstanbul’un da simgesi güzelim Kız Kulesi.. İstanbul’da seyretmeyi en sevdiğim manzaralardan biridir Üsküdar’dan günbatımı. Kız Kulesi ve Galata Kulesi ile ilgili bir de hikaye var çok sevdiğim, bu hikaye nedeniyle de ayıramam birbirinden İstanbul’un bu muhteşem 2 kulesini, fotoğraflarda bile birlikte çıksınlar isterim. Hikaye şöyle:

İstanbul’da gökyüzü daha masmaviyken, Halicinde yakamoz eksik olmuyorken, boğazın soluğu insanı sarhoş ediyorken daha; yani aşk varken henüz, topraktan fışkıran, gökyüzünden akan, denizden çıkan hep sevdaymış. Her şey çok güzelmiş, ama bir gün mavisi terk etmiş gökyüzünü, Haliç’te yakamozlar öldürmüş kendini, motor dumanı boğazı boğmuş, aşk da Gülhane’de meşeden bir sandığa kitlemiş kendini, küskün. Ama yine de birbirlerine bağlı bir çift kalmış İstanbul’da. Galata Kulesi ile Kız Kulesi. Seviyorlarmış birbirlerini hâlâ. Her şey yarım kalsa da, aşk meşe sandığa kitlese de kendini. İstanbul’un derin uykuda olduğu gecelerde fısıldaşır dururlarmış birbirlerine. Fısıltılar öyle sessiz, öyle derindenmiş ki, dalgaların sesi örtermiş seslerini. Çünkü martıların, konuştuklarını duymalarını istemezlermiş. Galata Kulesi boyuna şiirler dizer, yürek çalkalayan şarkılar söylermiş Kız Kulesi’ne. Kız Kulesi yunuslarla gönderirmiş selamını. Galata Kulesi sormuş:
– Ey Kız Kulesi, neden bu kadar güzelsin?
Kız Kulesi yanıt vermiş:
– Senin beni sevmen için.
Galata Kulesi sormuş:
– Ey Kız Kulesi, peki sen beni seviyor musun?
Kız Kulesi’nden ses yok. Bir kez daha sormuş kederli bir sesle:
– Ey Kız Kulesi beni seviyor musun?
Kız Kulesi üzgün:
– Evet… Evet, çok ama…
– Ama?..
– Aşk meşe sandıkta, bıraktı gitti bizi. Deniz kirlendi. Gökyüzü karardı. O olmadan nasıl?.. demiş.
Galata Kulesi çok kederlenmiş bu işe. Artık şiirlerinden, şarkılarından keder akıyormuş. Kız Kulesi ağlıyor, yüreğini dalgalara dövdürüyormuş. Yunusları bile görmez olmuş gözü. Aşkın meşe sandığa kendisini hapsetmesiyle, birbirlerine karşı duydukları sonsuz sevginin anlamını yitireceğinden korkuyorlarmış. İkisi de üzgün, ama umutlu, anlaşmışlar birlikte. Sevgimiz temiz kalmalı, denizin pisliği, gökyüzünün dumanı kirletmemeli sevdamızı, diye. İşte o gün bu gündür bekler durur Galata Kulesi ile Kız Kulesi. Heyecanla bekler ikisi de aşkın meşe sandıktan çıkarak doğayı yeniden kucaklamasını.